Γιώργος Λουφέκης, η γοητεία του βουνού!

Στο μέσο της χειμερινής περιόδου και καθώς οι αγώνες βουνού έχουν την ... τιμητική τους, με τους συμμετέχοντες να αυξάνουν συνεχώς, το Greek Ahtletics έχει την χαρά να φιλοξενεί έναν από τους πρωταγωνιστές του βουνού, τον Γιώργο Λουφέκη!

Γιώργο, πως και πότε Ξεκίνησες να ασχολείσαι με το ορεινό τρέξιμο; «Πέρασες» από τους αγώνες δρόμου ή σε στίβο;

Με το ορεινό τρέξιμο ασχολούμαι αποκλειστικά τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Μέχρι τότε έτρεχα κυρίως εντός στίβου το αγώνισμα των στιπλ. Εκείνη η χρονιά δεν πήγε όπως θα ήθελα και με έφθειρε πολύ, με αποτέλεσμα να σκάφτομαι να σταματήσω τον αγωνιστικό αθλητισμό. Προτού το κάνω και για να μην πάει εντελώς χαμένη η χρονιά είπα να πάω σε έναν αγώνα στα Ζαγοροχώρια που είναι από τους πιο γνωστούς. Εκεί βγήκα δεύτερος  και με κάλεσαν σε έναν αγώνα μετά από 2 εβδομάδες στο Καρπενήσι όπου βγήκα πάλι δεύτερος. Ακλούθησε ένας αγώνας στην Αράχοβα και κάπως έτσι ανακάλυψα έναν καινούργιο κόσμο.

Ποιος ήταν ο πρώτος σου αγώνας σε βουνό; Τι θυμάσαι από αυτόν;

Ο πρώτος μου αγώνας βουνού ήταν λίγο πιο πίσω, το 2013, στην Πεντέλη. Ένας αγώνας όπου θεωρείτε εύκολος για τους «βουνίσιους» αλλά έμενα τότε μου φάνηκε Γολγοθάς! Αυτό που θα μου μείνει από εκείνον τον αγώνα είναι πως είχα πάει με παπούτσια δρόμου αντί βουνού και όταν άρχισαν οι κατηφόρες δυσκολεύτηκα πολύ, γλιστρούσα και έπεσα 2 φορές αλλά δεν δεχόμουν να χάσω στα τελευταία μέτρα! Για την ιστορία κέρδισα εκείνον τον αγώνα!

Τι ξεχωρίζει το τρέξιμο στο βουνό από το τρέξιμο στο στάδιο ή στον δρόμο;

Όσον αφορά τον αγώνα η κύρια διαφορά είναι ότι δεν εστιάζεις στον ρυθμό αλλά στην αίσθηση που έχεις … Να μην «καρφώσεις» στην γλώσσα των δρομέων … Έπειτα ο παράγοντας τεχνική παίζει αρκετά μεγάλο ρόλο.

Η διαφορά στην προπόνηση είναι ότι βγαίνει πιο ευχάριστα από ότι στον στίβο ή στον δρόμο. Μείον είναι βέβαια το ότι δεν μπορείς να συγκρίνεις διαφορετικές προπονήσεις ή ίδιες προπονήσεις σε διαφορετικό μέρος διότι ανάλογα με την μορφολογία του εδάφους και τις υψομετρικές κλίσεις το αποτέλεσμα μπορεί να είναι εντελώς διαφορετικό.

Μπορεί οποιοσδήποτε να ασχοληθεί με το τρέξιμο στο βουνό;

Υπό την κατάλληλη καθοδήγηση ναι, εκτός ελαχίστων περιπτώσεων. Αρκεί να δοθεί έμφαση στις ιδιαιτερότητες του καθενός.

Ποιος είναι ο χρόνος προετοιμασίας για να τρέξει τον πρώτο του αγώνα σε βουνό ένας αθλητής που ξεκινάει τώρα να προπονείται;

Αν μιλάμε για μια απόσταση μέχρι 20χλμ και ξεκινώντας  από το μηδέν ένας δραστήριος άνθρωπος θα χρειαστεί  6-9 μήνες για να το κάνει με ασφάλεια. Κύριο μέλημα πρέπει πάντα να είναι η υγεία και η ασφάλεια.

Υπάρχουν κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (σωματικά και ψυχικά)  που πρέπει να έχει κάποιος αθλητής για να διακριθεί στους αγώνες βουνού;

Θα γίνω γραφικός, αλλά τα κύρια προσόντα  είναι η υπομονή και το να μην απογοητεύεσαι! Όχι η θέληση, όλοι θέλουν να πετύχουν! Απλά θέλουν να πετύχουν άμεσα, χωρίς πόνο, κατευθείαν! Δεν γίνεται έτσι! Η Ρώμη  δεν χτίσθηκε σε μια μέρα! Από εκεί και πέρα θα βοηθήσει  η μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου για να έχουμε μια υψηλή αερόβια ικανότητα, μυϊκή αντοχή και δυνατούς συνδέσμους και τένοντες.

Λόγω της ιδιομορφίας του εδάφους «εγκυμονεί» κινδύνους το τρέξιμο στο βουνό;

Ναι, το τρέξιμο στο βουνό χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή! Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος πτώσης ή να γυρίσει κάποιο πόδι! Οι κίνδυνοι μειώνονται όταν γυμναστούν κατάλληλα η ποδοκνημική, ο κορμός(!!!!) και φυσικά φορώντας το κατάλληλο παπούτσι.

Ποιες είναι οι σημαντικότερες διακρίσεις σου;

Στον στίβο έχω διακριθεί τόσο στα στιπλ, όσο και στα 5-10 χλμ., στο βουνό το σύστημα αξιολόγησης μειονεκτεί λίγο καθώς το πρωτάθλημα sky running απευθύνεται μόνο σε μεγάλους αγώνες, ενώ εγώ ακόμα τρέχω αποστάσεις μέχρι 20-30 χλμ.

Ποιος αγώνας βουνού είναι ο αγαπημένος σου και γιατί;

Κάθε αγώνας που γίνεται αφορμή για να γνωρίσω ένα καινούργιο μέρος απευθείας εντάσσεται στους αγαπημένους μου!

Πόσο σημαντική είναι η ψυχολογική προετοιμασία στην διαδικασίας προπόνησης και προετοιμασίας για έναν αγώνα σε βουνό;

Θα έλεγα καθοριστική!

Πως διαχειρίζεσαι τις αρνητικές σκέψεις και την καταπόνηση κατά την διάρκεια ενός αγώνα (φόβος εγκατάλειψη, πόνος, κούραση, κράμπες, κτλ);

Έχω μια αρχή … «θα κάνεις το καλύτερο που μπορείς  την δεδομένη στιγμή!» Όταν πάλι κουράζομαι, σκέφτομαι πως θα έχουν κουραστεί και οι αντίπαλοι μου! Τον πόνο τον θεωρώ προνόμιο! Νοιώθω τυχερός που μπορώ να πονέσω τόσο πολύ κατά την διάρκεια ενός αγώνα.! Σε κάθε εκκίνηση η σκέψη είναι ιδία … «πόσο πολύ μπορείς να πονέσεις  σήμερα;» Φοβάμαι μόνο πως κάποια στιγμή θα έρθει η μέρα που δε θα μπορώ να πιέσω τον εαυτό μου άλλο!

Ποιες είναι οι δικές σου θετικές σκέψεις στην διάρκεια ενός αγώνα;

Σκάφτομαι πως έχω το προνόμιο να κάνω αυτό που αγαπώ! Δεν νομίζω πως υπάρχει πιο θετική σκέψη!

Πως πιστεύεις ότι η δύναμη της ψυχής και η πίστη μπορούν να νικήσουν την κούραση του σώματος και την λογική του μυαλού στην υπερπροσπάθεια ενός αγώνα βουνού;

Μπορούν να κάνουν θαύματα! Το μυαλό σου θα σου πει ότι δεν μπορείς άλλο πολύ πριν αυτό είναι αλήθεια! Έτσι προσπαθεί να σε προστατέψει! Να τονίσω βέβαια ότι θα πρέπει να έχουμε κάνει τις κατάλληλες εξετάσεις και την κατάλληλη προετοιμασία προτού προσπαθήσουμε να υπερβούμε τον εαυτό μας!

Είσαι ταυτόχρονα αθλητής και προπονητής, πως τα συνδυάζεις και τα δύο;

Όταν τα αγαπάς και τα δυο βρίσκεις τον τρόπο! Η αλήθεια είναι ότι προσαρμόζω το προσωπικό μου προπονητικό πλάνο πάνω στο πρόγραμμα των αθλητών μου και στις υποχρεώσεις μου απέναντι στην ομάδα. Νοιώθω μεγάλη δέσμευση απέναντι στα άτομα που μου εμπιστεύονται τους στόχους τους, τον χρόνο τους και τον μυϊκό τους κάματο!

Ποια η γνώμη σου για τους Masters (διαχρονικούς/βετεράνους) αθλητές;

Αυτήν την κατηγορία την έχω πολύ  ψηλά στο μυαλό μου! Είναι προτροπή για τους νέους! Δείχνουν ότι ο στόχος δεν πρέπει να  είναι μόνο το να φτάνεις ψηλά αλλά και το να διατηρείσαι! Και επίσης ότι ποτέ δεν είναι αργά για να θέτεις στόχους.

Ακόμα πιο σημαντικό είναι ότι αλλάζουν τα στερεότυπα. Ο αθλητισμός και η υγεία δεν είναι προνόμιο μόνο των νέων. Η εικόνα που έχει ο μέσος άνθρωπος για την κάθε ηλικία μπορεί να αλλάξει μόνο χάρη στους βετεράνους! Χωρίς να υπερβάλλω θα έλεγα ότι τους θεωρώ πολύ πιο αξιέπαινους από κάποιον ενεργό πρωταθλητή μικρότερης ηλικίας!

Greek Athletics